Wywiad z Sandrą Kubiak

Drodzy uczniowie, witam was bardzo serdecznie, mam na imię Adam i postanowiłem przeprowadzić wywiad z moją kuzynką Sandrą Kubiak, która ma 16 lat i gra w unihokeja.  Myślę, że warto się od niej dowiedzieć, co ma do powiedzenia o swoim hobby.

Dlaczego akurat unihokej i co ci daje możliwość uprawiania tego sportu?

Parę lat temu siedziałam na przerwie i podeszły do mnie dziewczyny, które już systematycznie trenowały unihokeja, powiedziały do mnie, że szukają dziewczyn do gry na zawodach, a w szczególności bramkarki. Na bramkarkę zgłosiła się moja koleżanka - Kamila, a ja zgodziłam się przyjść na pierwszy trening, na którym zostałam ustawiona na pozycji atakującej. Trener powiedział mi, że mam bardzo dobre uderzenie. Kiedy gram w unihokeja daję z siebie 100%, daje mi to poczucie wartości, po prostu robię to, co kocham.

Czy zamierzasz wiązać swoją przyszłość z unihokejem, jeśli tak, to jaki masz plan na swoją przygodę z tym sportem?

Dopóki jeszcze chcę i mogę grać, to po prostu to robię, skupiam się głównie na tym, co jest teraz. Jeszcze nie podjęłam tej ostatecznej decyzji.

Zmieniłaś klub na UKS Junior Kębłowo, czy odejście z Victorii Gułtowy to była dobra decyzja?

Wszystko zaczęło się od tego, że dziewczyny wyszły z trzeciej Gimnazjum i już nie miał kto grać w zespole. Cała drużyna się rozpadła, zostałam tylko ja i moje dwie koleżanki. Nasz trener stwierdził, że nie chce marnować naszych umiejętności. Wtedy znalazłam inny klub.  Uważam, że to była bardzo dobra decyzja, ponieważ wzbiłam się na wyższy poziom.

Patrząc na twoją grę i osiągnięcia, myślisz, że dostaniesz powołanie do kadry?

Praktycznie całe życie do tego dążyłam, poprawiłam się bardzo statystycznie, a także rozwinęłam siłę i szybkość, na co trener kadry głównie zwraca uwagę. Muszę powiedzieć, że w tym roku zostałam powołana do kadry i myślę, że dzięki temu nabiorę większego doświadczenia.

Słyszałem, że ukończyłaś kurs sędziowski i prowadziłaś już wiele meczów. Czy to jest takie proste jak się zakłada?

Sędzia przede wszystkim musi być bardzo pewny siebie. Nie mogę sobie pozwolić  na wpadki. Oczywiście, że sędziowanie nie jest proste. Żeby w ogóle zostać sędzią, trzeba odbyć kurs, który kończy się egzaminem. Mnie udało się zdać pozytywnie egzamin. Owszem, sędziowałam już mecze, a były to rozgrywki ligi wielkopolskiej i polskiej, gdzie naprawdę trzeba być czujnym.