Nasz patron
Jan Brzechwa - autor, bez którego wierszy nie potrafi się obejść kolejne pokolenie dzieci. To on wymyślił nieznośną kaczkę piszącą listy drobnym maczkiem, w jego wierszowanym zoo, powtarzanym z przyjemnością przez maluchy i doskonale pamiętanym przed wyrośnięte dzieci małpy skaczą niedościgle, dzik jest dziki i zły, a miś - choć "bardzo grzeczny dziś" - nie chce podać łapy. To w jego wyobraźni igła tańczyła z nitką, samochwała żyła w samouwielbieniu, warzywa wygarniały sąsiadowi: "Jak pan może panie pomidorze! ", a pchła szachrajka wyjadała z rurek bitą śmietanę...
Wielki renesans utworów Brzechwy - nie tylko wśród najmłodszych - nastąpił na początku lat 80. dzięki filmom Krzysztofa Gradowskiego, które przypomniały cykl fantastycznych opowieści o panu Kleksie i jego Akademii.
Uczniom szalejącym na dyskotekach, przy piosenkach opowiadających o Wyspach Bergamutach, zapewne nie przyszło do głowy, że autor tak "niepoważnych" historii i tylu dowcipnych tekstów do przebojowych piosenek, z wykształcenia był osobą bardzo serio.
Urodzony 15 sierpnia 1900 r. na Podolu i zmarły 2 lipca 1966r. w Warszawie Jan Lesman (pierwotne nazwisko) przez wiele lat pracował jako adwokat. Był specjalistą w dziedzinie prawa autorskiego. Po wojnie jako radca prawny działał w ZAIKS-ie a także w Międzynarodowej Komisji Prawa Autorskiego.
Zadebiutował jako 15-latek, jeszcze w Rosji, gdzie spędził dzieciństwo i wczesną młodość. W latach 20. pod pseudonimem Szer-Szeń zaczął pisać teksty kabaretowe i występował na scenie. W późniejszych wierszach - refleksyjnych i nastrojowych - krytycy doszukiwali się pokrewieństw ze Skamandrytami, ale to nie ten nurt przyniósł Janowi Brzechwie sławę.
Moment przełomowy - z dzisiejszej perspektywy patrząc - nastąpił w 1938 r., kiedy ukazał się pierwszy zbiór wierszy dla dzieci "Tańcowała igła z nitką". Potem przyszły następne: "Kaczka dziwaczka" (1939), "Pan Drops i jego trupa", "Przygody pchły szachrajki" i "Ptasie plotki" (1946). Cykl o Panu Kleksie ("Akademia...", "Podróże....", "Triumf...") ukazywał się od 1946 do 1965 r.
Nurt dziecięcy w twórczości Brzechwy okazał się najważniejszy i do dziś cieszy się uznaniem, choć w dorobku autora są jeszcze zbiory wierszy satyrycznych, powieść autobiograficzna "Gdy owoc dojrzewa" oraz przekłady autorów rosyjskich.